Μια από τις προτάσεις του αναπτυξιακού συλλόγου «Πάρνωνας» έχει διχάσει τους τοπικούς φορείς. Η πρόταση αυτή αφορά την δημιουργία αιολικών πάρκων στην ευρύτερη περιοχή του δήμου. Πρόσφατα γνωστοποιήθηκε η δημιουργία πάρκου στην περιοχή μεταξύ των Πελετών και του Πηγαδιού, η οποία σύμφωνα με τα υπάρχοντα σχέδια θα ξεκινήσει στο τέλος του καλοκαιριού που μας έρχεται.
Όπως κάθε νέα πρόταση έτσι και αυτή έχει του υποστηρικτές της και τους αντιπάλους της. Και όπως κάθε τι έτσι και σε αυτή την περίπτωση έχουμε ένα νόμισμα με δυο πλευρές.
Η μια πλευρά που αποτελεί τα επιχειρήματα όσων μάχονται την δημιουργία αιολικών πάρκων αφορά κυρίως το ότι η αιολική ενέργεια αποτελεί ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Αδιαμφισβήτητα η παραγωγή ενέργειας από τον αέρα αποτελεί μια σαφώς πιο φιλική πηγή ενέργειας για το περιβάλλον από τον άνθρακα και τον λιγνίτη. Πραγματικότητα επίσης αποτελεί το γεγονός ότι οι γύρω περιοχές δεν απειλούνται από τους καρκινογόνους ρίπους του λιγνίτη. Μια μικρή λεπτομέρεια που ίσως διαφεύγει σε πολλούς αλλά είναι σημαντική είναι το γεγονός ότι ως μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είμαστε υποχρεωμένοι να παράγουμε ένα ποσοστό ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και στην χώρα μας ο αέρας και ο ήλιος αποτελούν δυο πηγές που βρίσκονται σε περίσσεια. Παράδειγμα αποτελεί το νησί της Ικαρίας που λόγω συνεχών προβλημάτων του υποθαλάσσιου δικτύου της Δ.Ε.Η. στην περιοχή τους ζητούν να αυτονομηθεί ενεργειακά το νησί τους με την βοήθεια αιολικών πάρκων.
Η άλλη πλευρά του νομίσματος αντικατοπτρίζει τις οικολογικές καταστροφές που θα προκληθούν ακόμα και κατά την δημιουργία ενός τέτοιου πάρκου. Για παράδειγμα για την δημιουργία του απαιτείται η αποψίλωση μεγάλων δασικών εκτάσεων αφού ακόμα και για την μεταφορά των εξαρτημάτων μιας ανεμογεννήτριας απαιτείται η κατασκευή μεγάλων δρόμων που σημαίνει ξερίζωμα πολλών δέντρων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των κατοίκων της Πάτρας, στην περιοχή τους (στο όρο Παναχαϊκό) φιλοξενείται το μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της χώρας μας και μερίδα των κατοίκων διαμαρτύρεται για τα οικολογικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή. Ένα άλλο επιχείρημα στο οποίο βασίζονται οι πολέμιοι αυτής της ιδέας είναι το γεγονός ότι ένα τέτοιο πάρκο δεν αποτελεί ουσιαστικά αναπτυξιακό παράγοντα αφού δεν δημιουργούνται μόνιμες θέσεις εργασίας για τους ντόπιους αφού τα πάρκα εκμεταλλεύονται πολυεθνικές εταιρίες οι οποίες διαθέτουν ήδη εξειδικευμένο προσωπικό.
Η απόφαση δύσκολη και το μαχαίρι δίκοπο… ποια από τις δυο πλευρές θα υπερισχύσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου