Μετά το πισωγύρισμα σε μισθούς του 2004, του 1974, του 1964 του 1954 από το έργο όλων των πολιτικών, κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων, γιατί η κυβέρνηση είχε την ευθύνη της διακυβέρνησης αλλά η εκάστοτε αντιπολίτευση, τι έκανε, μήπως βολευότανε και αυτή………
Όταν μας έδωσαν τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004, για να μας αποτελειώσουν και στοίχισαν τουλάχιστον 3/πλάσια από τον προϋπολογισμό τους, ποιος πολιτικός έκανε κάτι ουσιαστικό;
Πάλι είχαν βρει την ευκαιρία οι ξένοι και μας χλεύαζαν, για τις καθυστερήσεις των Ολυμπιακών έργων , όπως και σήμερα μας χλευάζουν για το χρέος, που οι ίδιοι μας οδήγησαν σε αυτό…….
Γι αυτό λοιπόν κάνω πισωγύρισμα στα χρόνια που θα πάνε οι μισθοί, τότε που δεν υπήρχε το ¨ρουφιανοκούτι¨ (T.V.), ούτε και ραδιόφωνο για τα περισσότερα σπίτια και η μόνη διασκέδαση, μετά την ολοήμερη εργασία ήταν λίγο ο καφενές και περισσότερο η ταβέρνα, εκεί που καρτουτσάκι–καρτουτσάκι* έπιναν συνήθως με κάτι λιτό, κουβέντιαζαν, έλεγαν τα χωρατά τους, σχολίαζαν τα κατά το δυνατόν της εποχής αντιληπτά (όπως οι γυναίκες στη ρούγα . . . . . . ).
Στην ταβέρνα υπήρχαν και μερικά αμίμητα συμβάντα όπως:
Ο ταβερνιάρης μαζί με το καρτούτσο σερβίρει και κουκιά , τα οποία ήταν πολυκαιρινά, με τα σχετικά ζουζούνια μέσα, κάποια στιγμή τρώγοντας, είδε τα ζουζούνια και φωνάζει, το γεροταβερνιάρη και του κάνει παράπονα, προ έκπληξή του λέει το φοβερό: Τα πληρώνεις σκέτα, τα τρως με κρέας και παραπονιέσαι …….
Ο ανωτέρω, καθότι δεν έβλεπε καλά, είχε κάνει και άλλα, απίστευτα σαν το παρακάτω:
Σε παρέα, μεταξύ των οποίων ήταν και ο γιός του, τους πήγε γλυκάδια να φάνε, τρώγοντας, ανακάλυψαν ότι υπήρχε και τμήμα του εντέρου, πλήρες περιεχομένου, το οποίο δεν το είχε προσέξει, αφού έμοιαζε με τις ¨ελιές¨ από τα γλυκάδια και έγινε αντιληπτό, όταν το περιεχόμενο, μετά από γενναία πιρουνιά, σκόρπισε στην πιατέλα..
Κάποιος άλλος ταβερνιάρης, όταν του πήγαιναν μεζέ, να τους μαγειρέψει, στην κατσαρόλα έμπαινε, ολόκληρος, αλλά στο τραπέζι πήγαινε λειψός, ο λαγός με 3 πόδια το κοτόπουλο, με ένα πόδι ή φτερό, το κρέας αντί για 5 άτομα πήγαινε για 3 και γενικά, είχε άσχημο όνομα.
Οι θαμώνες είχαν αγανακτήσει, και κάποιος από αυτούς, περνώντας από το κτηνιατρείο είδε να ευνουχίζουν ένα γάιδαρο, αμέσως του πέρασε φαεινή ιδέα και ζήτησε τα ¨αμελέτητά¨ του ευνουχισμένου, τα οποία τα πήγε στον ταβερνιάρη να τα φτιάξει για να τα φάει η παρέα το βράδυ.
Μόλις νύχτωσε, η παρέα σε απαρτία, πήγε στην ταβέρνα, παράγγειλε κρασί με τα σχετικά λιτά υπάρχοντα της ταβέρνας (ελιές. Τομάτες, κρεμμύδια κλπ.) και του είπαν ότι τον μεζέ θα τον φάνε αργότερα, γιατί περίμεναν και άλλους, για να τον φάνε παρέα.
Περνούσε η ώρα με τον ταβερνιάρη και τη γυναίκα του κάθε λίγο να τσιμπολογούν το μεζέ, αφού η παρέα επέμενε να μην τους τον σερβίρει ακόμα….
Αφού πέρασε η ώρα και ήταν η ώρα, για να κλείσει η ταβέρνα, τους λέει πάλι: Τι θα γίνει ρε παιδιά με τον μεζέ, πέρασε η ώρα και πρέπει να κλείσουμε…
Τότε του σκάνε το μυστικό, ότι είναι του γαϊδάρου και περίμεναν κάποιον να του κάνουν πλάκα, αλλά δεν ήρθε και να πετάξει τον περιβόητο μεζέ….
Ο ταβερνιάρης σαστίζει, του έρχεται αναγούλα, και με τα ΑΟΥ και ΑΟΥ της αναγούλας, τρέχει για εμετό στην κουζίνα, φωνάζοντας στα Τσακώνικα στην γυναίκα του: Γρία-Γρία έα ν΄ανταλίου τσε φαϊκαμε σάμερε, του όνου τα καμπανέλια (Γριά –Γριά έλα να σου πω, τι φάγαμε σήμερα του γαΐδάρου τα αμελέτητα) και το φύσαγε και δεν κρύωνε…….
Αλλά και οι μεθυσμένοι θαμώνες είχαν τις ιστορίες τους, πότε μπαίνοντας καβάλα στο γαϊδούρι, σε ζαχαροπλαστείο, πότε δένοντας το γαϊδούρι, πίσω από φορτηγό, που το τράβαγε μετά το αυτοκίνητο, και όσο άντεχε το δύστυχο ζώο, ακολουθούσε……κ.α.
Πολλά τα ευτράπελα τότε, σε μια εποχή, σίγουρα με πολλά προβλήματα, πολιτικά, κοινωνικά οικονομικά κλπ., με εγκληματικότητα σε πολύ χαμηλά ποσοστά,
και ένα κόσμο με προσμονή, για καλύτερο αύριο, εντελώς αντίθετα με το σήμερα που πάμε σε μια κατοχή από σύμμαχους και εχθρούς του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, που εμείς τους δώσαμε την ευκαιρία να μας ¨ξαναυποδουλώσουν¨…….. και άντε τώρα με τα νεύρα μας, τεντωμένα να ξαναζήσουμε συναισθηματικά τουλάχιστον τα της ταβέρνας………
Εγώ μπορώ να βρω το μεζέ, εσείς τι λέτε: μπορείτε να καλέσετε μερικούς πολιτικούς ΄Ελληνες και ξένους να τους πάμε σε ταβέρνα να τους κάνουμε το τραπέζι….. από ευγνωμοσύνη και μόνο………..
* μικρό κανατάκιο ¼ από το βενετικό quartuzzo.
Υ.Γ. ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ
ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΑ
ΚΑΙ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ
ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ .
Ανδρέας Η. Κόκκορης
